Irish Challenge 2023
Voor het eerst dit seizoen reis ik richting Groot-Britannie voor wederom een toernooi van de European Challenge Tour. Begin deze week vloog ik vanaf Schiphol richting Dublin voor de Irish Challenge op Headfort Golfclub.
Ierland staat onder de de golfers bekend als een land met fantastische golfbanen. Onze sport leeft echt in dit land. Zelfs een toernooi van de Challenge Tour wordt benoemd op de nationale radio. Niemand zal je gek aankijken als je met een golftas op straat loopt. Een cultuur en mindset die ik ik Nederland ook graag terug zou zien.
Headfort Golfclub is een sterke parkbaan een uur ten noordwesten van Dublin. Naast flink wat waterhindernissen zijn ook een aantal holes beschermd door een bosrijke omgeving. Naast een goed speelplan is het ook een voordeel als je wat meer lengte hebt met je teeschoten. Het is en blijft Ierland en daar is het vaak nat en koud. Dat was ook zeker het geval tijdens de voorbereidingsdagen. Op deze golfbaan kreeg ik geen meter cadeau. Mijn speelplan was helder, voelde mezelf fit en had na de voorbereiding zin om te starten op donderdag.
Vroeg in de openingsronde kreeg ik al een double bogey en een bogey voor mijn kiezen. Zeker niet de start waar ik op had gehoopt. Toch knokte ik mezelf goed terug ondanks het mindere begin van deze ronde. Na 14 holes stond ik weer op level par voor de ronde. Vanuit deze positie weer verder richting de top van het klassement. Ondanks goed golf toch nog twee bogeys en een birdie voor een ronde van 73(+1).
Op vrijdagochten begon ik vroeg aan mijn tweede ronde (07.40 uur). Toch weer even wennen aan de temperatuur. Deze kwam namelijk net boven de 10 graden celsius uit. De afstand die de bal aflegt wordt hierdoor beinvloed. De lucht is vochtiger en voornamelijk zwaarder. Dit kan al snel zo’n 6 tot 8 meter schelen per golfclub.
Ook deze ronde begon ik niet lekker aan mijn ronde. Een goede drive op mijn openingshole was net iets te aanvallend. Ik had verwacht dat de bal minder ver zou vliegen. Op mijn tweede hole een gemiste up en down voor par waardoor er al snel twee bogeys op de kaart werden genoteerd. Slag voor slag blijven golfen en geduldig wachten op de kansen die je krijgt.
Na birdies op hole 4, 9 en 10 was ik -1 voor de ronde. Ik speelde goed golf gedurende deze holes. Een flinke inschattingsfout in combinatie met wat pech zorgde op hole 11 voor een triple bogey. Via een boom stuitert mijn bal een bosje in. Deze bal kon ik niet meer vinden en daarmee werd het een lastig verhaal om het weekend nog te halen. Je probeert alle zeilen bij te zetten maar dat wordt vaak niet beloond.
Een gemist weekend, frustraties en teleurstelling. Soms ben ik net iets te gretig als ik uit positie ben. Ik zal ervoor moeten zorgen ik samen met mijn caddy deze situaties beter herken. Grote nummers op de scorekaart zijn moeilijk om in te halen. Daar ga ik de komende weken aan werken.
Next up! The British Challenge!
Groet, Lars