SDC Open 2023
In het noorden van Zuid-Afrika begon afgelopen week alweer mijn 3e toernooi van het European Challenge Tour seizoen. Vanuit George vertrok ik met het vliegtuig richting Johannesburg. Vanuit Johannesburg reed ik met de huurauto verder richting Zebula Golf Estate & Spa.
Deze golfbaan ligt in een gebied volledig omringd door de ongerepte Afrikaanse bushvelden. Kenmerkend zijn de wildhutten, natuur- en wildreservaten en talloze dieren. Een unieke locatie om toernooigolf te kunnen en te mogen spelen. De wegen richting deze golfbaan zijn vreselijk maar het is het absoluut waard om hierna te toe reizen.
Samen met mijn reisgenoot en concurrent, Koen Kouwenaar, verbleef ik deze week op dit golfresort. Een mooi verblijf midden in de natuur, tussen de wilde dieren en dichtbij de golfbaan. Tijdens de oefendagen de baan kunnen verkennen, aan mijn golfspel kunnen werken en een aantal wilde dieren kunnen spotten!
De weken voor het toernooi was er veel neerslag gevallen. De golfbaan was daardoor erg groen en zacht. Hier en daar wat modderig maar goed speelbaar. De fairways worden in de weken voor een professioneel toernooi smaller gemaakt om de baan moeilijker te maken. De combinatie van hoge temperaturen en veel neerslag zorgt ervoor dat het gras hard groeide. Een element waar ik deze week goed rekening mee moest houden.
De eerste ronde van het toernooi speelde ik niet goed genoeg. Mijn teeschoten waren net te wisselvallig gedurende de ronde. Een groot deel van mijn approaches richting de green speelde ik vanuit de taaie Afrikaanse rough. Deze rough zorgt bij mijn approaches voor minder controle over de lengte en grotere spreiding. Resultaten zijn minder voorspelbaar en je moet je strategie daarop aanpassen. Mijn openingsronde op donderdag was uiteindelijk 71 (-1).
Op vrijdag had ik een starttijd laat in de ochtend. Ik probeer bij deze starttijden altijd voor mijn speelronde een goede maaltijd binnen te krijgen. Je speelt precies door de lunch heen en dat kan soms voor wat concentratieverlies zorgen.
Helaas draaide mijn spel op vrijdag ook niet lekker. Het grote verschil is vaak dat je fout op fout maakt tijdens mindere golfronden. Op de dagen dat het wel loopt, herstel je jezelf vaak wat beter. Het leek erop dat ik het weekend zou halen maar aantal late bogeys gooiden roet door het eten. Een totaalscore score van 143 (-1) was niet voldoende om in het weekend te mogen spelen.
Het weekend missen vind ik echt vreselijk. Ik baal er altijd flink van maar laat het na een paar uur wel los. Ik analyseer de statistieken, bespreek dit met mijn coaches en focus mezelf weer op de toekomst.
Deze week ga ik namelijk weer aan de slag in Port Elizabeth!
Groet, Lars van Meijel